Rotgeluk, kortverhalen. Met veel ironie ontleedt Kristien De Wolf in Rotgeluk hoe haar personages verstrikt raken in hun eigen beperkende overtuigingen. Ze zoeken wanhopig naar geluk, onophoudelijk en vrijwel blind. Maar wat is geluk? Ze verwachten het te vinden in hun werk, hun lichaam, de liefde, geld, de natuur, God. Als het geluk zich dan eindelijk aandient, bescheiden en kortstondig, missen ze het moment jammerlijk en laten het voorbij gaan. Rotgeluk laat ons glimlachen en werpt tegelijk een niets verhullend licht op de wereld die we rondom ons hebben opgetrokken. De hel zijn niet de anderen. De hel zijn we gewoonlijk zelf.

​