"Ah ! Bravo ! Toro !" hurle la foule, le taureau va... il vient... il vient
et frappe encore!
Sommige dingen zijn zo goed, echt megagoed en toch kan het gebeuren dat ik er een hekel aan krijg omdat ik er bang van ben. Zo een ding was de grandioze Britse serie The Office. Ricky Gervais en zijn ego dat als een wilde stier met hem zo meedogenloos de vloer aanveegde dat het gênant werd en ik me ging verstoppen onder mijn donsdeken of in onze minisauna voor maximum één persoon, aangeschaft op doktersvoorschrift voor mijn spieren zogezegd, maar die uiteindelijk evenveel dient als plekje om verantwoord te verdwijnen.
Daar zat ik dan, te wachten tot het voorbij was, te bidden voor de zieligste toreador op aarde die niet eens echt bestond, maar in mijn verbeelding alle kanten van de arena heen geschopt werd door zijn eigen losgeslagen ego, dat bleef doorgaan onder luid applaus van het publiek. Ah! Bravo! Toro!
Het is al lang geleden dat ik de serie nog zag en ik weet niet of het effect nog steeds zo verpletterend voor me zou zijn, maar ik moest er toch weer aan denken naar aanleiding van een vraag die ik kreeg: 'Als ik aan een groeitraject begin, dan zal ik toch wel mezelf blijven?'
Wie of wat is hier bang om te verliezen? De ziel in elk geval niet, maar het ego wellicht wel. De wilde stier in je is opgetrokken uit wat je hebt geleerd in het verleden. Hij wil vasthouden aan gekende paden, recepten herhalen, fijn blijven doen wat hij altijd doet, zodat jij blijft krijgen wat je altijd krijgt. Als jij toch van die lastige dingen af wil, zal de stier enigszins getemd moeten worden. Hij zal niet meer vrij rond mogen springen en als Tijgetje de kamer rondstuiteren tot heel je wereld op zijn kop staat. Ego voelt de bui al hangen en zet zich schrap.
Misschien is dat een deel van de angst die bij de gestelde vraag hoort.
En garde
Het goede nieuws is dat jij niet je ego bent. Gedrag, capaciteiten, overtuigingen en rollen heb je, je bent ze niet. Zelfs al wordt je ego een beetje bijgespijkerd en beter afgericht, in wezen verandert dit je niet, niet op vlak van je zuivere identiteit. Aan je ziel raakt duurzame groei niet. Integendeel, gezonde ontwikkeling brengt je ziel aan het roer en zorgt ervoor dat je ermee in lijn komt. Je ego gaat dan eindelijk je missie dienen en voor jou werken (in plaats van omgekeerd). Zo kan je een waardevolle bijdrage leveren aan het grotere geheel en daar word je dan zielsgelukkig van.
Het mindere nieuws blijft natuurlijk dat je ego leren kennen en onder controle krijgen niet verloopt zonder slag of stoot. Het betekent sleutelen aan je gedrag, soms je capaciteiten en vrijwel zeker je overtuigingen. Zonder dit werk komt er niets van. Zonder iets aan je gedrag te veranderen kan je geen andere effecten krijgen. En zonder je overtuigingen en je manier van kijken te versoepelen krijg je dan weer geen ander gedrag. Het betekent ook pijnlijke zaken een plaats geven en zo stilaan je hart en je ziel leren horen en de enorme kracht en rust ervan ervaren.
Het is aan de dingen die je hebt dat er gewerkt wordt, niet aan wie je bent. Als je echter op je ego blijft broeden als een kip op een gouden ei, verwacht dan geen dankbaarheid. De stier zal blijven doen wat hij altijd doet, je zult dezelfde effecten en reacties blijven krijgen en die mensen blijven tegenkomen die in jouw ogen lastig zijn.
Maak dat eens concreet hoor ik je denken. Vooruit dan. Grofweg kan het twee kanten uitgaan met het ego en de manier van groeien is dan licht anders. Ofwel heb je je ego opgeblazen, ofwel heb je het klein gehouden.
Laat de lucht eruit
Als je je ego opgeblazen hebt, dan heb je keihard gewerkt, vele capaciteiten heb je ontwikkeld, jouw gedrag is prima aangepast. Jij bent flexibel, neemt veel verantwoordelijkheid, pakt alles aan, wordt waarschijnlijk bejubeld en opgehemeld tot je op je adem trapt. Een dergelijk ego kost heel veel energie, keeping up appearences, niet zwak zijn, dat soort dingen.
Aan deze strategie komt ooit een eind als ze de enige is die je ter beschikking hebt. De snelheid in onze tijd is er het resultaat van, maar spuwt ook een voor een haar scheppers uit. Dit ego is echter heel bang, heeft geen idee hoe het anders aan bevestiging moet komen, het gaat je lichaam tot het uiterste drijven. Op een keer houdt dit lichaam er gewoon mee op en dat is dat.
Laat dus op tijd de lucht eruit. Faal eens, wordt op tijd eens ziek, steek je vinger eens niet op. Voor wie werk je eigenlijk zo hard?
Het ego temmen betekent hier: gewoon zijn af en toe, een kwetsbaar mens, perfecte imperfectie.
De verbinding met het hart ontwikkelen is de volgende stap en zal je tonen waar je je energie en je talenten echt voor wil inzetten. Eens die missie duidelijk is, lijkt al de rest ineens ballast. Je werpt het af als een slangenhuid en kijkt niet meer om. En al je capaciteiten, tja, die houd je gewoon. Ze zitten voor altijd in je instrumentenkoffer en je haalt ze eruit als je ze nodig hebt. Niet zelden is een missie voor deze mensen kleiner, minder zichtbaar en minder fantastisch als wat ze voordien deden, maar de voldoening is des te groter en zo ook het uiteindelijke impact.
Kom tevoorschijn
Een andere strategie is net het omgekeerde. Dit ego is eeuwig bang en steekt dit niet weg, in tegendeel. Het is het kleine slachtoffertje dat er op een of andere manier altijd in slaagt vooraf al medelijden op te wekken, al te verklaren dat het niets is, niets kan en niets weet. ‘Wie ben jij om…, je mag al blij zijn dat…,’ zegt het tegen zichzelf. Het houdt het hoofd beneden het maaiveld en is niet zelden gefrustreerd door het gebrek aan perspectief dat het daar heeft. Dit ego neemt helemaal geen verantwoordelijkheid, het houdt het talentenkoffertje stijf dicht en het blijft zitten waar het zit in volmaakte vervriezing.
Als de wereld het dan uiteindelijk toch duwt, dan staat het alle mogelijke angsten uit. Het organiseert zijn eigen falen, saboteert zichzelf, struikelt over de eigen voeten. Want stel je voor dat er een uitgesproken talent naar boven komt. Dan zou het voor de hand liggen er ook iets mee te doen en dat durft het niet.
Nu zou je kunnen verwachten dat hier dan misschien net veel lucht moet ingeblazen worden en dit wordt ook echt gepromoot in Ted Talks allerhande, maar toch geloof ik daar niet in. Het brengt echt niets op om voor de spiegel te gaan staan en tegen jezelf te zeggen hoe fantastisch je wel bent, je breed te maken voor een vergadering, je in een Jacky Brown outfit te hijsen of jezelf een assertieve gangsterblik aan te meten. Ik sta niet achter het ophemelen van het ego zonder dat er iets tegenover staat tot het zo overloopt van zelfliefde, narcistische neigingen gaat vertonen en zich plots van alles permitteert. Dit brengt enkel zeer gênante situaties mee, vervreemdt de persoon van zijn geliefden, leidt tot het kwetsen van anderen en laat de persoon alleen achter.
Ook hier komt het erop aan zelfkennis te verwerven en de angst te begrijpen en een plaats te geven. Ook hier is de belangrijkste stap om die verbinding met het hart te maken, die innerlijke kracht te ontketenen en te zoeken wat echt belangrijk is. Een missie om voor te gaan is hier de sleutel. Veelal is het patroon hier dat mensen die groeien net veel meer gaan doen, zich zichtbaar gaan maken op een authentieke manier en een droom realiseren die al tijden in hen sluimert.
Worden wie je bedoelt bent te zijn, of dit nu neerkomt op terugplooien of net je meer laten zien, meer keuzemogelijkheden krijgen, meer vrijheid, meer plezier, meer zin, meer liefde en tolerantie voelen, wat kan daar tegen zijn?
Het is enkel als je je ego meer in plaats van minder ruimte geeft dat je reden hebt om bang te zijn voor de effecten van groei, al denk ik dat het dan gewoon het label ‘groei’ niet waard is. Dus nee, jij zal jezelf niet verliezen, jij wordt geen verknipte betweter en ook geen Ricky Gervais. Jij wordt een elegante danser die respect heeft voor de stier, maar ook toont wie er de baas is.
Toréador, en garde!
Toréador! Toréador !
Et songe bien, oui, songe en combattant
Qu'un œil noir te regarde,
Et que l'amour t'attend,
Toréador, l'amour, l'amour t'attend !
Kristien De Wolf
Personal Business Coach, Life Counselor
www.mypersonalcoach.be
kristien.dewolf@mypersonalcoach.be
Blog via FB gelezen, maar je hebt hem liever in je mailbox?
Dat kan.
Stuur me gewoon een mailtje en ik zet je op de lijst.
Of ga naar de website, daar kan je jezelf rechtstreeks inschrijven via een knopje op de homepage.