Ik heb een boekje waarin ik ideetjes opschrijf voor de ontelbare artikels die ik mij voorgenomen heb ooit te zullen schrijven. Ergens geeft dat rust, want stel je voor dat het tijd is voor een artikel en ik heb geen enkel idee. Ook mooie zinnen die ik tegenkom schrijf ik neer in dit heilige, knalgroene boekje waarop ik een sticker heb gekleefd van de discoteek Pacha op Ibiza. Dat kwam nu toevallig zo uit. Twee rode krieken staan er op die sticker. Zo hoef ik nooit te zoeken waar het boekje ligt. Het geeft licht in het donker.
Oh Egypt ..., die zin staat er dus ook in. Waar ik hem las weet ik niet meer. Ik vond hem dadelijk prachtig, maar wat moest ik ermee? Ik had geen idee, tot ik vandaag de aanklacht van Jan De Cock las in De Morgen.
Schoonheid of geld
Jan De Cock is naast Luc Tuymans onze enige Belgische levende kunstenaar die al in New York geëxposeerd heeft. Iemand dus, volgens de krant. Als je een levend voorbeeld zoekt, een verpersoonlijking van de 'Indignez-vous' gedachte dan was het wel Jan De Cock vandaag. Jan maakte zich enorm druk over het uitbannen van kunst en schoonheid op tv en in de kranten en de oneigelijke berichtgeving in het algemeen. En schelden dat Jan deed, vier bladzijden lang (klik op de link om het te lezen). Soms was het er een beetje over, maar ik kon er wel inkomen, in zijn verontwaardiging. Hoewel hij de hele zaak benaderde vanuit het egocentrische standpunt van de kunstenaar (de groep waartoe hij zelf behoort) schuilde er toch veel algemene waarheid in zijn uitbarsting. Mijn favoriete zin uit zijn stuk was: "Alsof elke ‘verdienste’ economisch kwantificeerbaar zou kunnen zijn." Tenslotte is dat de kern van de zaak, dat hele basisprincipe dat geld de maatstaf van alles is. We zeggen wel van niet, maar ga maar eens na waar je zelf tegen botst, als je vindt dat je met twee full time moet gaan werken en er niet uitkomt hoe het nu met de kinderen moet. Als je wilt leven naar normen en waarden, maar je in je bedrijf uiteindelijk te horen krijgt dat enkel de bottom-line en de shareholder value telt. En inderdaad ook als je smacht naar wat authenticiteit en schoonheid op televisie of in de krant.
Moderne profeet
Wat heeft dat met Egypte te maken? De brief van Jan de Cock deed me weer aan die zin denken. Ik googlede hem en kwam met een plons midden in de Bijbel terecht, het Oude Testament, boek Jesaja, vers 19-12. God is heel dat boek door kwaad en woest op de mensen die er maar niets van bakken en vraagt op een bepaald moment 'waar zijn uw wijze mannen?' Wel, dat is exact wat Jan De Cock ook vraagt, als hedendaagse profeet: waar zijn onze wijze mannen en vrouwen? Wie durft er de waarheid zeggen? Jan focust op media, maar ik vraag het in het algemeen. Hoelang gaan we ons nog laten verdoven en uitmelken, gaan we corruptie en geldgewin toelaten. 'Wanneer wordt de Paus vermoord', staat er in Knack. De arme man zit daar in het Vatikaan ingesloten tussen de mafiosi en we kunnen er niets aan doen. De misvormde babyschedels komen misschien niet van de mug, maar van vergif (we hebben niet eens juiste informatie). IKEA ontloopt een miljard belastingen in België alleen en verwijst naar de wet. In de ideale wereld laat men mensen kiezen tussen een smart phone en ouderschapsverlof en 'guess what'. Kunnen wij er echt niets aan doen?
Mooi boos
'Soms ben ik zo boos,' zei een cliënte me onlangs. Het ging over zika denk ik. 'Maar dat hoort niet. Ik mag niet verontwaardigd zijn.' Ze geloofde het oprecht, omdat het niet strookte met het beeld van de zen-vrouw die ze met mijn hulp probeert te worden. Maar ach, ik ben zo dankbaar voor deze zeldzame ego-overstijgende uitbarstingen van bezorgdheid voor de wereld en het grotere geheel. Wat een mooie, warme boosheid. Wat hebben we die hard nodig.
Wees meer met jezelf bezig
Maar wat kunnen we dan doen? Ik hoor dikwijls dat mensen veel te veel met zichzelf bezig zouden zijn. Daar denk ik helemaal anders over. Ze zijn niet genoeg met zichzelf bezig. Als ze al met zichzelf bezig zijn, is het met zichzelf te verdoven of op te peppen, zich te conformeren, zichzelf iets wijs te maken en te proberen vooral niet zichzelf te worden. Als je je niet met jezelf durft bezig te houden, grondig, is alles wat je in de wereld neerzet krom en onzuiver. De wereld is ook krom en onzuiver, dus daar heb je het bewijs. Het begint precies daarmee, met innig met jezelf bezig te zijn. De vrede op aarde is de som van de vrede die ieder mens met zichzelf heeft, zegt de enige levende Dalai Lama. Ik geloof hem. Op het vliegtuig krijg je steeds dezelfde instructie: eerst je eigen zuurstofmasker. Zet het op. Adem, kijk naar wat er echt is. Word wakker en doe wat er moet gedaan worden. Onze kinderen hebben wijze ouders nodig, onze bedrijven smart heartfull leaders en zen lady bosses, onze ouderen liefdevolle verzorgers, onze planeet kan eenvoudigweg niet zonder onze toewijding en wijsheid, niet enkel die van onze leiders, maar die van ons allemaal. Het is die wijsheid in onszelf die ons de moed zal geven te reageren.
Dus, Vlaanderen, Europa, Wereld, waar zijn uw wijze mannen en vrouwen? Wanneer gaat u opstaan en uzelf tonen? Wanneer gaat u, wanneer gaan wij de boel opkuisen?
Kristien De Wolf is personal business coach en life counseler
Meestal zen, maar niet verdoofd
www.mypersonalcoach.be
Live like a mighty river