Vanaf morgen vakantie! Niet dat ik het erg vind om te werken, hoor. Nu niet meer. Toen ik nog een 'human resource', 'een menselijk middel' was had ik vakantie echt nodig. Valt het trouwens te verwonderen dat als we onszelf als 'middelen' of 'bronnen' bestempelen en dit ook geloven, we op een bepaald moment uitgeput geraken (of opgebrand?). Think about it. Ik hou toch meer van het woord 'personeel'. Nu ik dus gewoon weer een persoon mag zijn is vakantie eerder drie weken elders doorbrengen op een andere eveneens leuke manier. Op de plek waar we naartoe gaan weten de mensen niet wat vakantie is. De boeren op onze Spaanse berg hebben er nog nooit van gehoord. Zelfs op zondag zijn ze op het land
De post-moderne alles aan flarden relativerende, planeet-kaal-wretende mensensoort zal het niet overleven. Wat een geluk! Leve de post-rationele (of trans-rationele) mens die voor hem in de plaats komt. De wereld die hij zal voortbrengen zal er helemaal anders uitzien. De post-rationele mens is een mens die er om te beginnen bewust voor zorgt om volledig volwassen te worden. Het is een mens die van pre-rationeel (emotioneel), over rationeel verder ontwikkelt tot een stadium waarin verstand en emotie in een soepel evenwicht geïntegreerd zijn. Het gros van de post-moderne mens blijft helaas steken bij pre-rationeel of puur rationeel. Met alle gevolgen van dien. Afzonderlijk leiden rationeel of
